Jarząbek
Jarząbek ma upierzenie niejednolite w barwie, rdzawopopielate w białe i czarne plamki. Podbrzusze prawie białe, skrzydła i grzbiet brunatnordzawe z białymi plamkami i czarnym falowaniem. Kogut ma czarne podgardle i czubek na głowie. Dziób krótki, czarny. Nad okiem niewielkie, czerwone korale. Cieki upierzone do 2/3 skoku. Ogon na końcu z biało-czarnym paskiem. Samica jest podobnie upierzona, różni się jedynie tym że, podgardle ma białe z rdzawym odcieniem i ciemnymi plamkami; upierzenie jej barwy mniej żywe, badziej szare.
Jarząbek ma długość około 45 cm, ogon 13 cm, rozpiętość skrzydeł do 50 cm i masę do 0,5 kg.
Jarząbek jest ptakiem leśnym. Zamieszkuje lasy równinne i zbocza górskie, lubi szczególnie lasy dzikie i spokojne. Spotkać go można na brzegach starodzrzewia, wsród gęstych świerków i jodeł lub na mokradłach porośniętych brzozą i olszyną.
U nas występuje w Karpatach oraz w byłych województwach: rzeszowskim, krakowskim, bydgowkim, olsztyńskim i białostockim, a nielicznie również w kieleckim i lubelskim.
Jarząbek lata niechętnie, lot ma sybki i zwinny ale krótki.
Jarząbek żywi się owadami, liszkami, nasionami, owocami, głównie brzozy i olchy, jagodami i pączkami drzew oraz młodymi roślinami.
W kwietniu-maju kura znosi 9-12 jaj różowych, brązowo nakrapianych, a następnie wysiaduje je przez 21-25 dni. Młode szybko dorastają i już w drugim tygodniu dobrze latają. Kura znosi jaja w dobrze ukrytych miejscach w głębi krzaków, wśród korzeni lub innych zarośli. Jarząbki żyją parami.
Polowanie
Na jarząbki wolno polować od 1 września do 30 listopada. Polowanie, z uwagi na mały stan ilościowy tego ptaka, odbywa się tylko w przypadkowym spotkaniu lub przy okazji innego polowania. Stosowane jest polowanie na wab w okresie pozornych toków jesiennych. Dziczyzna jarząbka jest jadalna i bardzo smaczna.
