Koło Łowieckie Nr 41 "ŁOŚ"

Dubeltówka składa się z czterech zasadniczych części: osady, baskili, luf i czułenka.
Kaliber i wszystkie inne dane broni śrutowej wybite są na komorze nabojowej od spodu hakach lub z boku. Kaliber broni śrutowej oznaczony jest zwykle zespołem liczb, np. 12/70, przy czym 12 oznacza kaliber, a 70 oznacza długość komory nabojowej. Ponadto zawsze jest oznaczenie prób przystrzeliwania broni zawierające określenie miejscowości i państwa, rodzaj prochu i ewentualnie, która to była próba, a więc zwykła lub zaostrzona albo I lub II. Każda z wytwórni broni podaje inaczej cechy broni.
Komora nabojowa to część lufy, w której mieści się nabój i gdzie następuje wybuch. Ta część lufy musi być odpowiednio gruba, ażeby nie uległa deformacji w czasie wybuchu naboju. Grubość lufy w tym miejscu wynosi 2,6-3,8 mm, podczas kiedy końcowa część lufy przed czokiem ma grubość tylko 0,6-0,9 mm. średnica komory nabojowej jest większa od średnicy przewodu lufy o grubość ścianek łuski naboju. Długość komory nabojowej w broni śrutowej, w zależności od tego, do jakich nabojów broń jest dostosowana (short lub long), wynosi 65 lub 70 mm. Nowoczesne dubeltówki mają komory o długości 70 mm.
Dubeltówka bezkurkowa zabezpiecza się samoczynnie przez otworzenie klucza (przesunięcie na prawo) umozliwiającego złamanie broni. Bezpiecznik na dupeltówce znajduje się u góry baskili. Drylingi mają bezpiecznik z boku baskili i te niezabezpieczają broni samoczynnie. Dubeltówki kurkowe zabezpieczają się przez opuszczenie kurków. Żadne, nawet tzw. pewne zabezpieczenie mechaniczne nie daje gwarancji uniknięcia przesunięcia bezpiecznika i potem oddania przypadkowego strzału. Najpewniejszym zabezpieczeniem jest rozładowanie broni.

Osady mogą mieć różny kształt. Podstawowe dwa rodzaje to angielska o prostej i gładkiej szyjce oraz pistoletowa, która ma szyjkę wygiętą do dołu, podobnie jak rączka dawnego pistoletu. Osady pistoletowe maja przeważnie bakę, czyli zgrubienie kolby w miejscu, gdzie dotyka się do niej policzkiem. Osada dubeltówki składa się ze stopki, kolby i szyjki, a u sztucera powtarzalnego także i z łoża. Stopka jest tą częścią broni, która opiera się o ramię. Kolba służy do właściwego ukierunkowania broni, a szyjka stanowi uchwyt dla ręki. Łoże broni kulowej służy do stałego połączenia lufy z osadą.